Υλικά μαγειρικής για κάμπινγκ (τα απαραίτητα)

Ας δούμε τα απαραίτητα υλικά μαγειρικής που μπορούμε να κουβαλήσουμε απ' το σπίτι. Μπορούμε ίσως να τα βρούμε κι εκεί που θα πάμε, υπόψιν όμως ότι τα ελάχιστα μαγαζιά στις παραλίες κάμπινγκ πουλάνε σε 2πλάσιες τιμές από αυτές του super-market. Ας κάνουμε λοιπόν τον προγραμματισμό μας από πριν γιατί το νόημα των διακοπών στο camping είναι να μη μας στοιχίσουν όσο αν νοικιάζαμε δωμάτιο και ξημεροβραδιαζόμασταν στην ταβέρνα του νησιού...

Απαραίτητα υλικά

Ζάχαρη/καφέδες/τσάγια/μέλια/ταχίνι (για το πρωινό)
Αποξηραμένα φρούτα (σύκα, δαμάσκηνα, σταφίδες)

Γάλα εβαπορέ/γάλα ζαχαρούχο

Έτοιμες κρέμες (βανίλια/σοκολάτα)

Μπισκότα/κουλουράκια/παξιμάδια

Έτοιμες σούπες (για ώρα ανάγκης)

Ντοματοπελτές

Όσπρια (φακές, φασόλια, φάβα)

Μακαρόνια διάφορα (σπαγγέτι, φιογκάκια, κριθαράκι, τορτελίνια κλπ.)
Κους-κους

Ρύζια (σούπας, καρολίνα, μπασμάτι)

Κονσέρβες λαχανικών (ντοματάκια, μανιτάρια, καλαμπόκι κλπ.)

Κονσέρβες θαλασσινών (τόνο, καλαμαράκια, αντζούγιες)

Ελιές
Είδη σόγιας (κεμπάπ, κιμάς κλπ.)

Αλάτι-πιπέρι-ρίγανη (κι ότι άλλο μπαχαρικό θέλουμε)*
Κύβους μαγειρικής (ξηρούς, όχι φρέσκους)

Μουστάρδα/κέτσαπ σε φακελάκια

Λάδι/ξύδι

Κρίσιμη λεπτομέρεια: Εάν πάμε κάπου εντελώς απομονωμένα, πρέπει να κρατάμε μαζί μας και πόσιμο νερό! Υπολογίζουμε 1 μπουκάλι την ημέρα το άτομο και 2-3 μπουκάλια την ημέρα για το μαγείρεμα.

Γενικά, μπορούμε να κρατάμε μαζί μας οτιδήποτε δε χρειάζεται ψυγείο, σε ποσότητα που ν' αντιστοιχεί με το εύρος των διακοπών μας.

- Αν πάμε κάπου για 3ήμερο, θα χρειαστούμε ελάχιστα πράγματα (ίσως να μη συμφέρει να μπούμε και στη διαδικασία του μαγειρέματος, ειδικά αν υπάρχει ταβέρνα κοντά).

- Αν φύγουμε για μια βδομάδα και πάνω, υπολογίζουμε τα υλικά μας, ανάλογα με τον προγραμματισμό των γευμάτων.

- Αν σχεδιάζουμε να πιάσουμε το μήνα, πακετάρουμε τα υλικά μας σε κιβώτιο, μαζί με τα κατσαρολικά και τα στέλνουμε στο ταχυδρομείο του νησιού, απ' όπου και τα παραλαμβάνουμε φτάνοντας. Είναι μια διαδικασία που γίνεται χωρίς μεγάλο κόστος και γλυτώνουμε και το κουβάλημα.

* Τα μπαχαρικά, καλό είναι να τα κρατάμε είτε στις αρχικές τους συσκευασίες, είτε σε ξεχωριστά μικρά ταπεράκια, κλεισμένα αεροστεγώς. Αν οι συσκευασίες είναι ανοιχτές, αναμιγνύονται τα αρώματά τους και γίνονται σαν ένα τεράστιο μιξ μπαχαρικών (την έχω πατήσει έτσι...).

Καρμπονάρα για campers και όχι μόνο...

Οι μακαρονάδες είναι must στο camping. Κατ' αρχήν τα μακαρόνια ανήκουν στην κατηγορία τροφίμων που μπορούμε να κουβαλάμε μαζί μας (δείτε το post "απαραίτητα υλικά μαγειρικής στο κάμπινγκ") και μαγειρεύονται με χίλιους τρόπους, ικανοποιώντας από τις πιο απλές ως τις πιο δύσκολες ορέξεις. Επίσης, είναι αρκούντως χορταστικά. Η μαγειρική στο camping πρέπει να είναι απλή, γρήγορη και χορταστική, γιατί δε γίνεται να μαγειρεύεις όλη μέρα...
Παρακάτω θα δείτε μια παραλλαγή της κλασσικής καρμπονάρας για campers και όχι μόνο...

ΥΛΙΚΑ
1 πακέτο μακαρόνια
1 κρεμμύδι μεγαλούτσικο
1 κονσέρβα μανιτάρια
1 ποτηράκι λευκό κρασί
1 κύβο μυρωδικών (ή μυρωδικά φρέσκα)
λίγο σκόρδο (προαιρετικά)
αλάτι-πιπέρι-λάδι
2 μπουκάλια νερό
τυρί κατά βούληση

ΣΚΕΥΗ
Κατσαρόλα, σουρωτήρι, κουτάλα, μαχαίρι

ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ
Βράζουμε το νερό, και μόλις βράσει, ρίχνουμε μια κουταλιά σούπας αλάτι και τα μακαρόνια. Κρατάμε το χρόνο που λέει το πακέτο.
Μόλις γίνουν τα μακαρόνια, τα σουρώνουμε και τ' ακουμπάμε σε σημείο που δεν θα πέσει άμμος ή οτιδήποτε άλλο, μέχρι να φτιάξουμε τη σάλτσα τους.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι. Βάζουμε λίγο λάδι στην κατσαρόλα, ρίχνουμε το κρεμμύδι κι ανάβουμε τη φωτιά. Μόλις αρχίσει να τσιγαρίζεται, ρίχνουμε τα μανιτάρια (χωρίς το νερό της κονσέρβας), αλάτι, πιπέρι, τα μυρωδικά και το σκόρδο, αν θέλουμε. Αν βάλουμε κύβο μυρωδικών, δε ρίχνουμε πολύ αλάτι. Σβύνουμε με το κρασί, αφήνουμε για 1 λεπτό και κλείνουμε τη φωτιά. Ξαναρίχνουμε και τα μακαρόνια στην κατσαρόλα κι ανακατεύουμε. Αν μας βρίσκεται και κανένα αυγουλάκι, το σπάμε κι αυτό μέσα (ωμό και λίγο χτυπημένο), αν όχι, δεν πειράζει. Πασπαλίζουμε με τυράκι και καλή μας όρεξη!

TIPS: Η καρμπονάρα ΔΕΝ χρειάζεται κρέμα γάλακτος, όπως πολλοί πιστεύουν, για να γίνει νόστιμη και κρεμώδης. Αυτό το καταφέρνει το αυγό που σπάμε μέσα στην κατσαρόλα στο τέλος.
Αν έχουμε (ή μπορούμε να βρούμε) μπέικον ή απάκι ή σύγκλινο, το ψιλοκόβουμε και το βάζουμε αντί για μανιτάρια (ή και μαζί).

Φάβα, η τέλεια

Η φάβα είναι must για κάθε κατασκηνωτή που σέβεται τον εαυτό του (και τους φίλους που θέλει να ταϊσει). Φτηνή, μεταφέρεται άνετα στα μπαγκάζια, δε θέλει πολλά υλικά και γενικώς φτουράει (δηλ. χορταίνει πολύ και πολλούς) αλλά έχει και τα κολπάκια της για να μην την φάνε τα ψάρια...

Μια παραλλαγή από τον "δάσκαλο" Λ. Λαζάρου, θα βρείτε εδώ!

ΥΛΙΚΑ
1 πακέτο φάβα (500γρ.)
2 κρεμμύδια
1 λεμόνι
1 ποτήρι λάδι
αλάτι-πιπέρι
1 μπουκάλια νερό

ΣΚΕΥΗ
Κατσαρόλα, καπάκι, κουτάλα τρυπητή, κουτάλα ανακατέματος

ΕΞΤΡΑ
Ελληνορώσος γιατρός με προμήθειες σε κονσερβαρισμένα μεζεδάκια... (βλ. Γρηγόρης)

ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ
Βάζουμε τη φάβα στην κατσαρόλα και γεμίζουμε με νερό να τη σκεπάζει, συν 5 εκατοστά παραπάνω. Καθαρίζουμε κι ένα κρεμμύδι, το κόβουμε στα 4 και το ρίχνουμε μέσα. Ανάβουμε τη φωτιά και καθόμαστε από πάνω. Μόλις βράσει, η φάβα θ' αρχίσει ν' αφρίζει. Ξαφρίζουμε όσο γίνεται (πετάμε τους αφρούς σε μια λακουβίτσα στην άμμο, την οποία ξαναγεμίζουμε μετά), προσθέτουμε μια ρανίδα λάδι, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο ελάχιστο και καπακώνουμε.
ΔΕΝ απομακρυνόμαστε, γιατί μπορεί ν' αφρίσει πάλι, να ξεχειλίσει η κατσαρόλα και να μας σβύσει τη φωτιά. Αν αφρίσει πάλι, ξαφρίζουμε ξανά και προσθέτουμε ελάχιστο ακόμα λάδι. Βάζουμε το καπάκι και περιμένουμε.
Σε μισή ωρίτσα περίπου θάχει γίνει. Δηλαδή θάχει απορροφήσει το νερό της και θα είναι μαλακή (δοκιμάζουμε).
ΠΡΟΣΟΧΗ, να μην είναι σε δυνατή φωτιά γιατί: α) θα κολλήσει στον πάτο, β) θα πιεί γρήγορα το νερό της και θα καεί, χωρίς νάχει μαλακώσει (και τότε θέλει πέταμα).
Αν όλα πάνε καλά, κι η φάβα μας γίνει ωραία και μαλακή, σβύνουμε τη φωτιά, ρίχνουμε αλάτι-πιπέρι, λάδι, χυμό λεμόνι (όλα κατά βούληση) και ανακατεύουμε έντονα για να ψιλο-λιώσει.
Σερβίρουμε, είτε σαν ορεκτικό, είτε σαν κυρίως γεύμα, με ψωμάκι απαραιτήτως, κομμένο κρεμμύδι (ή καραμελωμένο για τους πιο γκουρμέ - κρεμμύδι στο τηγανάκι, σε χαμηλή φωτιά με ελάχιστο λάδι και 1 κουταλιά ζάχαρη για 5 λεπτά) μαζί με κάποιο κονσερβαρισμένο μεζεδάκι που θα έχουμε εύκαιρο. Πάει πολύ με χταποδάκι ξυδάτο, αντζούγιες, τόνο κλπ., και μπορεί να διανθιστεί με κάππαρη, ελιές, μαϊντανό, κόκκινο πιπέρι (ότι έχουμε εύκαιρο στις προμήθειές μας).

 - Αν τη φτιάξουμε στο σπίτι, μπορούμε, αφού γίνει η φάβα και κρυώσει λίγο, να τη λειώσουμε με το ραβδο-μπλέντερ (μαγικό εργαλείο...) και να γίνει σαν πουρές. Μμμμ...

Ριζότο με πεταλίδες

Για τη συνταγή αυτή, πρέπει να μαζέψουμε αρκετές πεταλίδες μεγάλου μεγέθους (τις μικρές πρέπει να τις αφήσουμε να μεγαλώσουν...), να τις καθαρίσουμε καλά από την άμμο και να τις κρατήσουμε σε θαλασσινό νερό μέχρι να τις φτιάξουμε (μερικές ώρες, όχι μέρες...).


"Μια πεταλίδα ετσά μικρή και παραπονεμένη, 
κάθεται πλάι στο γιαλό κι εμένα περιμένει..."



ΥΛΙΚΑ
Πεταλίδες (χωρίς άμμο)
Κρεμμύδι
Κρασί ή/και τσικουδιά
Πορτοκάλι
Καρότο
Ρύζι καρολίνα
Μάραθο
Κρίταμο
Λάδι
Αλατοπίπερο
Γλυκό νερό (2 μπουκάλια)

ΣΚΕΥΗ
Κατσαρόλα, καπάκι, κουτάλα, μαχαίρι πεταλίδας

ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ
Βγάζω τις πεταλίδες από το νερό τους και τις ξεπλαίνω με γλυκό νερό, για να φύγει και το τελευταίο ίχνος άμμου. Βάζω μερικές πεταλίδες στην άκρη για το τέλος.
Βάζω την κατσαρόλα με λίγο λάδι στη φωτιά και ρίχνω μέσα τις πεταλίδες με το κρεμμύδι και το καρότο ψιλοκομμένα (ή τριμμένα).
Μόλις γυαλίσει το κρεμμύδι, σβύνω με κρασί και τσικουδιά, τόσο ώστε να σκεπαστούν οι πεταλίδες που έβαλα. Σ' αυτό το σημείο, αν θέλω, στίβω και μισό πορτοκάλι. Βράζω για 10' περίπου, προσέχοντας να μην εξατμιστεί όλος ο ζωμός. Βγάζω τις πεταλίδες (είναι σκληρές πια και δεν τρωγονται), ρίχνω στο ζωμό που έμεινε το ρύζι και ανάλογο νερό (1 ρύζι=3 νερό), αλατοπιπερώνω, βάζω το καπάκι στην κατσαρόλα και σιγοβράζω μέχρι να γίνει το ρύζι (15-20').
Σερβίρω με ψιλοκομμένο μάραθο και κρίταμο (αν υπάρχει στην παραλία που είμαστε) και τις φρέσκιες πεταλίδες (αυτές που κράτησα στην αρχή).

Ο Τζίμης δεν πετάει τα κελύφη απ' τις πεταλίδες...
Βάζει μέσα αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και σερβίρει!

Αν δεν έχουμε μάραθο ή κρίταμο, ρίχνουμε λίγο σαφράν, 5' πριν γίνει το ρύζι.

Σαλιγκάρια γιαχνί

Λόγω τίτλου, θα ξεκινήσω με μια συνταγή σαλιγκαριών, απλή και όμορφη.
Πέντε χρόνια πριν. Πρώτο βράδυ στην καβάτζα, είχα φέρει τα σαλιγκάρια καθαρισμένα απ' τα Χανιά (σε τάπερ) κι έπρεπε να φαγωθούν πάραυτα. Το κουζινάκι στήθηκε προτού στηθεί η σκηνή... Φρέσκα λαχανικά απ' το μίνι-μάρκετ της παραλίας, γκαζάκι, κατσαρόλα, κουτάλα κι οι φίλοι που περάσαν να μας δουν ξωμείνανε για μια μπουκιά...

ΥΛΙΚΑ
1 κιλό σαλιγκάρια καθαρισμένα
2 κρεμμύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
5-6 κολοκυθάκια μικρά
3 πατάτες
10 ντοματίνια
λάδι
αλατοπίπερο


ΣΚΕΥΗ (για το κάμπινγκ)
Γκαζάκι, κατσαρόλα βαθιά, κουτάλα, μαχαίρι κοφτερό, πιάτα, μαχαιροπήρουνα.


ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ
Πλένω και καθαρίζω τα λαχανικά μου.
Ψιλοκόβω τα κρεμμύδια και το σκόρδο.
Κόβω τις άκρες απ' τα κολοκυθάκια και τα χαράζω με το μαχαίρι στη μέση, χωρίς να τα κόψω τελείως.
Κόβω τις πατάτες στα τέσσερα.
Κόβω τη μελιτζάνα σε μεγάλους κύβους.
Ζεσταίνω λάδι σε μεγάλη κατσαρόλα και ρίχνω τα λαχανικά (εκτός απ' τη ντομάτα) για να τσιγαριστούν 5 λεπτά.
Ρίχνω τα σαλιγκάρια, τα ντοματίνια, ένα ποτήρι νερό, αλατοπιπερώνω κι αφήνω σε χαμηλή φωτιά μέχρι να γίνουν τα λαχανικά (30-45').
Για να μην κολλήσει το φαγητό, ΔΕΝ ανακατεύω με κουτάλα γιατί τα λαχανικά θα λειώσουν, απλά ανασηκώνω την κατσαρόλα και την κουνάω λίγο κυκλικά (με προσοχή μη χυθούν λάδια κλπ.).
Μόλις "μελώσει" η σάλτσα, δοκιμάζω και προσθέτω αλάτι - αν χρειάζεται.
Σερβίρω σε βαθιά πιάτα, με ψωμάκι και φέτα.
Και βάζω απαραιτήτως ένα κενό πιάτο για τα άδεια κελύφη των σαλιγκαριών.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Αν δεν έχω όλα τα λαχανικά δεν πειράζει, βάζω ότι έχω.
Το φαγητό είναι έτοιμο όταν "γίνουν" τα κολοκύθια (δηλ. τα τσιμπάμε και είναι μαλακά). Τα υπόλοιπα λαχανικά ψήνονται νωρίτερα.
Ο χρόνος μαγειρέματος διαφέρει ανάλογα με το που ψήνουμε. Στο γκάζι δε θέλει και πολλή ώρα, αλλά χρειάζεται προσοχή να μην "αρπάξει" το φαί στον πάτο της κατσαρόλας (τουτέστιν συχνό στριφογύρισμα, ΟΧΙ κουτάλα).
Η συνταγή είναι δύσκολο να γίνει στο κάμπινγκ, γιατί η προετοιμασία των σαλιγκαριών θέλει πολύ νερό και πολύ γκάζι (δες "καθάρισμα σαλιγκαριών"). Άμα θέλει ο άνθρωπος όμως...

Καθάρισμα σαλιγκαριών

Συνήθως αγοράζουμε τα σαλιγκάρια "κλειστά", που σημαίνει ότι είναι ζωντανά μεν, κοιμισμένα δε, με μια πέτσα στο άνοιγμα του καβουκιού τους. Για να τα ετοιμάσουμε για μαγείρεμα, η πέτσα αυτή, κι ότι άλλο είναι κολλημένο πάνω στα σαλιγκάρια πρέπει να φύγει και τα σαλιγκάρια να "ξυπνήσουν".

Τα βάζουμε λοιπόν σε μια λεκάνη με νερό να τα σκεπάζει και περιμένουμε.
Καλό είναι να τα σκεπάσουμε μ' ένα διχτάκι ή μια σίτα, γιατί μόλις ξυπνήσουν θ' αρχίσουν να τριγυρίζουν και θα τα ψάχνουμε...
Κρατάμε για το μαγείρεμα μόνον όσα έχουν βγάλει κεφάλι, τα υπόλοιπα είναι μάλλον ψόφια και τα πετάμε (αρκεί ένα μόνο ψόφιο σαλιγκάρι για να χαλάσει η γεύση όλης της κατσαρόλας).
Βάζουμε καινούριο νερό στη λεκάνη και τρίβουμε τα σαλιγκάρια με τα χέρια μας, για να τριφτούν τυχόν άλλες βρωμιές από τα καβούκια. Τα ξεπλένουμε καλά-καλά και τα σουρώνουμε.
Ρίχνουμε τα σαλιγκάρια σε κατσαρόλα (ανάλογα με την ποσότητά τους, πάει και το μέγεθος της κατσαρόλας, π.χ. για ένα κιλό σαλιγκάρια χρησιμοποιούμε τη μεσαία), τα αλατίζουμε και ρίχνουμε νερό να τα σκεπάζει εντελώς. Βράζουμε.
Μόλις βράσει το νερό, θ' αρχίσει ν' αφρίζει, προσέχουμε να μη χυθεί, ανακατεύουμε για 2 λεπτά, σουρώνουμε στο νεροχύτη, ξεπλένουμε καλά και πάλι απ' την αρχή. Κατσαρόλα, αλάτι, βράσιμο, σούρωμα, ξέπλυμα. Και ξανά (τρεις φορές συνολικά).
Την τρίτη φορά, πρέπει το νερό να μην αφρίζει σχεδόν καθόλου, πράγμα που σημαίνει ότι τα σαλιγκάρια μας έχουν καθαρίσει. Τα σουρώνουμε μια τελευταία φορά, ξεπλένουμε κι είναι έτοιμα για μαγείρεμα. Αν δεν τα μαγειρέψουμε αμέσως, τα βάζουμε σε σακουλάκι στην κατάψυξη και διατηρούνται μια χαρά. Όταν θελήσουμε να τα μαγειρέψουμε, τα αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για μισή ωρίτσα.

(η διαδικασία αυτή είναι δύσκολο να γίνει στο κάμπινγκ γιατί θέλει τρεις βράσεις με νερό, που σημαίνει κουβάλημα νερού και μεγάλη κατανάλωση γκαζιού)

Στα ίχνη των σαλιγκαριών

Snails' tails είναι τα ίχνη των σαλιγκαριών. Υγρά, σταθερά, αργά και θεραπευτικά. Τ' αφήνω να μου δείξουν το δρόμο, να φτάσω στο νησί, να βρώ "καβάτζα" για τη σκηνή, να βγάλω τα "κουζινικά" μου και ν' αρχίσω να μαγειρεύω...